Je hebt al een tijdje niets van ons gehoord. Hadden we het te druk om te schrijven? Natuurlijk, we hebben het al vijf maanden te druk om te schrijven, maar dat excuus zou te makkelijk zijn. Je zou het zo kunnen zien: we hebben ons bezig gehouden met een uitbreiding van het aantal onderkomens tot onze beschikking. En hebben dus de afgelopen twee weken een nieuwe slaapplaats warm gehouden, namelijk die van mijn (Christine) lieftallige schoonouders!

Een chance of a lifetime is het; als je binnen een korte tijd kan logeren bij je eigen ouders, je schoonouders, deels bivakeren in een klushuis en eigenlijk alleen overdag op kantoor je echte rust vindt. Wie kan nou zeggen; ‘m’n schoonmoeder heeft gister mijn ondergoed gewassen’. Of: ‘ik heb gister gezellig boodschappen gedaan met m’n schoonvader’? Jullie allemaal niet hoor!

Jaloers? Ik weet het. Ik zou ook jaloers zijn als ik jullie was. Als je net een jaar getrouwd bent en dan gewoon als nomad rond mag trekken en in verschillende huizen mag slapen, benijd toch iedereen je? Ik snap het wel hoor dat iedereen in mijn schoenen zou willen staan, het is ook een buitengewone positie. En wordt dan maar helemaal niet jaloers als ik je vertel over de VVE vergaderingen die we regelmatig ‘s avonds hebben. Het sparren met nieuwe buren en de gemeente Den Haag. Uitzonderlijke avondbesteding, ik weet ‘t

Het echte verhaal is natuurlijk dat de stroom uitviel bij mijn ouders, de cv ketel kapot ging, driekwart van de apparaten doorbrandde en wij; om niet aan elkaar te vriezen onze biezen bij mijn schoonouders installeerden. Jaloersmakend? Ik weet ‘t